• فارسی
  • انگلیسی

آمونیوم استات

آمونیوم استات نمکی است که خواص شیمیایی جالب و متفاوتی دارد و به همین دلیل در صنعت داروسازی از آن با هدف واسطه و ماده اولیه در فرآیندهای مختلف استفاده می‌شود. این ماده یک نمک آمونیوم است که از واکنش پذیری آمونیاک با اسید است یک به‌دست می‌آید.

این ماده شیمیایی حالت جامد کریستالی دارد و در برخی موارد به‌عنوان تنظیم کننده اسیدیته مواد غذایی به کار می‌رود.

همچنین می‌توان از خنثی سازی است یک اسید با کربنات آمونیوم این ماده شیمیایی را به‌دست آورد.

از دیگر فواید این ترکیب می‌توان به حضور آن در برنامه‌هایی که به راهکارهای بافر نیاز دارند، اشاره کرد.

معرفی آمونیوم استات

معرفی آمونیوم استات

این ماده شیمیایی با فرمول CH3COONH4 به‌صورت جامد و سفید رنگ است و بوی بسیار کمی دارد که در استون، آمونیاک آب و الکل مایع حل می‌شود. جرم مولی آمونیوم استات 77.08 گرم بر مول است که در دمای ۱۱۲ درجه سانتیگراد به نقطه ذوب می‌رسد و نقطه جوش آن ۱۱۷ درجه سانتیگراد است.

استات ها در تولید پلیمرها بسیار استفاده می‌شوند و در طبیعت و زیست شیمی قابل دستیابی هستند که برای به‌دست آمدن اسیدهای چرب از ارتباط میان واحد c2 به‌دست آمده از استات استفاده می‌کنند.
این ماده در فشار کم فرار است. زیرا برای جایگزین بافرهای سلولی از نمک‌های غیر فرار تهیه شده در نمونه‌های شیمیایی استفاده شده است.

با ویژگی‌های آمونیوم پرسولفات هم آشنا شوید

 

ویژگی‌های آمونیوم استات

ویژگی‌های آمونیوم استات

این ترکیب شیمیایی جامد سفید رنگ است که خاصیت رطوبت گیر دارد و براحتی حل می‌شود. طوری که با خلوص ۹۸ درصد به میزان دو درصد آب قابل حل شدن است. همچنین برای ایجاد یک محلول بافر همراه با اسید است یک قابل استفاده است که به‌صورت کاملاً شفاف و سفید رنگ ظاهر می‌شود و در ساخت داروهای ادرارآور حضور پر رنگی دارد.

از این نمک می‌توان برای استاندارد کردن الکترودها نسبت به یون هیدروژن استفاده نمود و در تولید رنگ حشره کش‌ها و قارچ کش‌ها کاربرد فراوانی دارد.

استات آمونیوم برگرفته از یک لغزش اسید ضعیف (اسید است یک) و پایه ضعیف (آمونیاک) است که از این نمک با اسید است یک استفاده می‌شود تا یک محلول بافر برای تنظیم PH به‌دست آید. به این شرایط، از آن به‌عنوان عامل بافر به‌صورت گسترده استفاده نمی‌کنند. زیرا در فشارهای کم فرار می‌کند.

کاربردهای آمونیوم استات

کاربردهای آمونیوم استات

این ترکیب کاربردهای مهم و فراوانی دارد و با عنوان تنظیم کننده کنترل اسیدیته غذاها استفاده می‌شود و به‌صورت گسترده به شکل یک کاتالیزور به کار می‌رود. همچنین به‌عنوان یکی از مهمترین منابع آمونیاک حضور موثری دارد.

استات آمونیوم برای ساخت نوعی معرف رسوب دهنده پروتئین در ترکیب با آب مقطر استفاده می‌شود. اگرچه به‌ندرت به شکل یک عامل یخ‌زدایی زیست تخریب پذیر استفاده می‌شود. اما در صنعت پزشکی هدف مهمی به دنبال دارد. در موارد زیر با دیگر کاربردهای این ترکیب آشنا می‌شوید:

این نمک به‌دلیل داشتن خاصیت بازی و اسیدی ضعیف همراه با اسید است یک به‌صورت گسترده برای تولید محلول‌های بافر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از این ترکیب در ساخت داروهای یوروتیک یا همان ادرارآور بسیار استفاده می‌شود.

از استات آمونیوم می‌توان برای عامل یخ زا استفاده کرد.

استات آمونیوم برای ساخت مواد منفجره استفاده بسیار می‌شود.

این ترکیب با ویژگی کاتالیزور در واکنش‌های مختلفی حضور دارد و در شیمی آلی مورد استفاده قرار می‌گیرد:

  • تولید انواع قارچ کش و حشره کش
  • ساخت پلاستیک‌های وینیل
  • حضور در محصولات کشاورزی
  • حضور در شیمی تجزیه به‌عنوان یک معرف
  • به‌عنوان نگهدارنده در فراورده های گوشتی
  • قابل استفاده در تولید رنگ و رزین
  • مورد استفاده در ساخت لاستیک‌های فوم
  • روش تهیه و تولید آمونیوم استات

استات آمونیوم در طبیعت به حالت ترکیب آزاد اصلاً وجود ندارد. اما می‌توانید در یون‌های آمونیوم و استات بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی آن را مشاهده کنید. همانند دیگر استات ها، این ترکیب را می‌توانید با روش مشابه که از راه خنثی سازی اسید است یک است، سنتز کنیم.

بر اثر واکنش پذیری اسید است یک با کربنات آمونیاک یکی از محصولات به‌دست آمده است آمونیوم است. همچنین از راه اشباع اسید استیک یخچالی در کنار آمونیاک قابل دستیابی است. خوب است بدانید برای به‌دست آمدن حالت کریستالی این ترکیب مراحل دشواری باید طی شود. زیرا آمونیوم استات براحتی رطوبت پذیر است و خیلی زود تغییر حالت می‌دهد.

با ویژگی‌های آمونیوم بای فلوراید هم آشنا شوید

 

خطرات و راهنمایی ایمنی استفاده از آمونیوم استات

این ترکیب ماده خطرناکی به حساب نمی‌آید. اما ویژگی اشتعال پذیری دارد و ممکن است مجاری تنفسی را تحریک کند. همچنین در صورت جذب از راه پوست ممکن است خطراتی برای سلامتی پوست به همراه داشته باشد.

در صورت استنشاق و بلعیدن آن نیز مشکلات معده و دهان اتفاق خواهد افتاد. همچنین در صورت تماس پیدا کردن با چشم و پوست باعث ایجاد تحریک و جوش می‌شود و می تواند غشای سلولی را از بین ببرد. هنگام برخورد با موجودات زنده هم نفوذ می کند و به پوستشان آسیب می رساند.

فرم سفارش

Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • 0 دیدگاه